Z dzieckiem do psychologa

Wydaje się że mijają już czasy gdy korzystanie z pomocy psychologa było wstydliwe, ukrywane, kojarzone wyłącznie z jakąś życiową porażką. Coraz więcej osób przyznaje się do tego, że jest w trakcie terapii. Prawda jest taka, że coraz częściej szukamy pomocy psychologicznej. Nadmierna ilość stresu, wypalenie zawodowe, przepracowanie, stany depresyjne, wahania nastroju, których nie potrafimy opanować, skłonności do uzależnień, to tylko część z najbardziej popularnych problemów, z jakimi przychodzi nam się borykać. Nadal jednak odwlekamy moment pójścia do psychologa ze swoim dzieckiem. Często nawet pomimo tego, że wyraźnie widzimy pewnego rodzaju problem w jego zachowaniu. Boimy się, że dziecko będzie w jakiś sposób napiętnowane, że utrudni to mu funkcjonowanie, że my jako rodzice poczujemy, że zawiedliśmy jeśli specjalista nam dany problem potwierdzi. Wolimy więc zwlekać i liczyć na to, że problem sam zniknie lub dziecko z niego wyrośnie.

Czy to jest już pora?

Jeśli zastanawiamy się czy dany problem jest warty wizyty u psychologa, to najlepiej jest się na nią po prostu zdecydować. Oszczędzimy sobie stresu spowodowanego niewiedzą, a przede wszystkim pomożemy dziecku. Taka decyzja jest oznaką miłości i naszej troski, a już na pewno nie porażki rodzicielskiej. Nie ignorujmy więc żadnych naszych spostrzeżeń i bądźmy czujni na zmiany w zachowaniu naszych dzieci. Reagujmy jeśli widzimy, że ma kłopoty. W przypadku dzieci najmłodszych, jeśli dziecko długo nie zaczyna mówić lub np. nie wskazuje paluszkiem żadnych przedmiotów, warto skonsultować jego poprawny rozwój z psychologiem dziecięcym. Jeśli nagle zaczyna być bardzo wycofane lub nadaktywne to także może wzbudzić nasz niepokój. I słusznie. Sprawdźmy czy coś złego nie dzieje się z jego systemem nerwowych. Dobry psycholog pomoże nam zrozumieć nietypowe zachowanie, doradzi też jak sobie z nim radzić.

Dziecko i stres

Stres jest częścią naszego życia i nie jesteśmy w stanie go wyeliminować. Nasze dzieci również odczuwają stres i to od swoich pierwszych dni. Nie wszyscy jednak przeżywamy go w ten sam sposób. Obserwując dziecko możemy zauważyć symptomy sugerujące przeżywanie większego stresu. Może być ono zaniepokojone, lękliwe, czasem agresywne, wyraźnie niespokojne. Jeśli pozwolimy aby taki stan trwał dłużej, może to mieć bardzo destrukcyjny wpływ na rozwój i zdrowie naszego dziecka.

Problem z emocjami

Do psychologa dziecięcego można też pójść po poradę np. dotyczącą sposobów pracy czy wychowania dziecka. Psychologia dziecięca nie zajmuje się tylko prawidłowym rozwojem psychologicznym dziecka, ale także jego wychowaniem, kształtowaniem właściwych postaw, zachowania, w tym również sposobów reagowania rodziców. Psycholog dziecięcy to ktoś, kto patrząc z zewnątrz na funkcjonowanie naszej rodziny może podpowiedzieć nam, co powoduje takie, a nie inne zachowanie u dziecka. Doradzi w jaki sposób pracować nad jego wyeliminowaniem, jak wzmocnić swój autorytet u dziecka czy np. jak umieć mądrze pokierować jego rozwojem.

Nie bagatelizuj problemów twojego dziecka. Nie wyśmiewaj, nie umniejszaj, nie czekaj aż same znikną. Naucz dziecko, że zawsze warto szukać pomocy. I że o wszystkich problemach można rozmawiać. Dobry psycholog tak pokieruje rozmowę i metody pracy z dzieckiem, że spotkania te będą przebiegały w miłej atmosferze. Dostosuje rady do wieku dziecka, ale też twoich możliwości. Wspólnie zadbacie o lepszy rozwój dziecka i funkcjonowanie twojej rodziny.